De Bianca.
Dat is onze witte druif. Onze eerste Bianca stond en staat tegen het balkon achter ons huis.
Eén grote stok die, in de zogenaamde cordongroei, ons hele huis-brede balkon in beslag neemt. Hij kijkt naar het noordoosten. Dat is niet optimaal, maar toch oogstten we in 2020 en 2021 gemiddeld 20 kg druiven. Hij doet het dus uitstekend op onze zandgrond, is ons gebleken.
Van dit ras hebben we onze eerste witte wijn gemaakt.
Hij had een zuurgehalte van 6 gram wijnsteenzuur per liter, een soortelijk gewicht van 995 gram per liter en een alcohol-percentage van 13,5%. Op dat moment konden we de – veel belangrijker – zuurtegraad (pH) nog niet goed meten, maar ondertussen hebben we zo’n hypermoderne digitale pH-meter.
Naar verluidt was ons eerste witte wijntje heerlijk fris. De sommelier over de smaak: “grazig, bloemig maar vooral heel fruitig; ik proef goudreinet, grapefruit, kruisbes en peer! De afdronk laat een smaak achter van grapefruit, appel, venkel, selderij en peer.”
Vanwege die venkel vergeleek ze onze witte met een Muscat. Het grazige en bloemige deed denken aan een Verdejo. De wijn zou heerlijk smaken bij een gerecht met asperges en ham.
Dat smaakte naar meer, maar zó veel meer…? Toen we na de wintersnoei van 2020 – 2021 de logeerkamer vol hadden staan met Bianca-stekjes, wisten we nog niet dat ze bijna allemaal zouden aanslaan!
Van die 100 planten zullen we naar verwachting vanaf 2024 ca 60%, in 2025 ca 80% en in 2026 100% kunnen oogsten.
En… een witte wijn maken waarvan we al weten hoe hij smaakt,
maar stiekem zijn we wel benieuwd wat het Witrijtse ´terroir´ met onze druif doet!!