“Ik heb ook veel druiven, maar dat zijn blauwe. Kan je daar iets mee?”, zei onze maat uit het dorp.
Voor we het wisten stonden we samen onze druiven te persen.
Vervolgens: zuurtegraad en soortelijk gewicht bepalen als basis voor het potentiele alcoholgehalte.
Klaar voor de “roerige gisting”.
In 2020 hebben we dus witte én rode wijn gemaakt.
We maakten kennis met de ‘roerige’ gisting, we hevelden maand na maand van vaatje naar vaatje…
En zowaar: er ontstond iets wat naderhand goed drinkbaar bleek! Aldus de sommelier aan wie we onze eerste “proeven” voorzetten.
Ondertussen wilden we wel eens weten wat er bij ons nog meer zou kunnen groeien. We hadden immers zo veel plezier van de grote witte druifstok aan ons balkon en het hele proces van wijnmaken met onze vrienden.
Dus reden we oktober 2020 naar de boomkwekerijen in Boskoop. Gewoon om daar ook eens naar wat andere rassen te kijken.
‘s-Avonds kwamen we thuis met een auto vol tweejarige stokken.
Witte zoals de Solaris en de Johanniter. En blauwe zoals Leon Millot en Regent, en… onze eerste Dornfelders.
